بدون شک بارها با هوادارانی از سری بازی های فیفا روبرو شده ایم که مدعی هستند نسخه جدیدی که اخیراً منتشر شده تفاوتی با نسخه سال قبل ندارد و تنها ترکیب تیم های حاضر در آن به روز رسانی شده اند؛ این ادعا در مرحله اول درست به نظر می رسد، چراکه اغلب تفاوت هایی که معمولاً در بازی های فوتبالی الکترونیک آرتز اعمال می شوند نامحسوس هستند.
اما کافی است بعد از تجربه کامل فیفا ۱۸، دوباره سری به فیفا ۱۷ زده و از نظر گرافیکی و گیم پلی آنها را در ذهن خودتان مقایسه کنید. در این حالت به وضوح می فهمید چه تغییرات حساس و پیشرفت های قابل توجهی در نسخه جدیدتر اعمال شده بوده اما در واقع به وضوح احساس نمی شده اند.
در مورد فیفا ۱۹ نیز دقیقاً همین مسئله مطرح است؛ بعد از تجربه دموی این بازی (که البته ممکن است تغییراتی نیز در نسخه نهایی داشته باشد) حس روان تر و زیباتر بودن فوتبال ارائه شده به شکلی عمیق اما نامحسوس قابل لمس است. به نظر می رسد دیگر همه چیز بر پایه پاس صحیح و یا شوت به موقع و در چارچوب بنا نشده، بلکه تداوم بازی سازی زیبا و روان، و خستگی و درگیرکنندگی ناشی از یک مسابقه واقعی در فضای پیش رو قابل مشاهده است.
الکترونیک آرتز اغلب خلاءهایی که در بطن بازی وجود داشت را پر کرده و اشکالاتی که واقعاً شاید در تجربه فیفا ۱۸ حس نمی شد را برطرف ساخته است. به عنوان مثال با شناختی که از نسخه قبلی داریم می توان گفت در نبردهای نفر به نفر میانه میدان، معمولاً بازیکنی که قدرت بدنی بالاتر یا در مواردی متفاوت سرعتی بالاتر از حریف داشت با اجرای انیمیشینی تعیین شده در گیم پلی بازی، توپ را تصاحب می کردند.
اما این مسئله در فیفا ۱۹ کمی فرق دارد؛ حالا زرنگی بازیکن و ترفندهایی که می توان با مکانیزم دریبل ارتقا یافته ای که از سوی الکترونیک آرتز معرفی شده انجام داد، سنگینی ترازو را به نفع کاربر حرفه ای تر سوق می دهد. هرچند نباید ناگفته بماند همه این موارد در کنار بخش ها و قابلیت های جدیدی قرار می گیرند که به عنوان مجموعه ای از المان های نو به فیفا ۱۹ اضافه شده اند.
اگرچه این پیشرفت های نامحسوس حاصل در گیم پلی است که تفاوت ایجاد می کند، مودهای جدیدی که نمایان هستند بیشتر نظر مخاطبین را به خود جلب می کنند و اهرم به مراتب قوی تری برای ترغیب کاربر به خرید نسخه جدید است.
همانطور که حتماً می دانید مهم ترین افزونه ای که به فیفا ۱۹ آمده و الکترونیک آرتز هم مانور تبلیغاتی زیادی روی آن انجام داده، لیگ قهرمانان اروپا یا UEFA Champions League است؛ انحصاری پرطرفدار که دست توسعه دهندگان را برای معرفی بخش های جدید و ارائه المان های درگیرکننده تر در Ultimate Team حسابی باز گذاشته است.
در دموی فیفا ۱۹ تنها به ۲ مود برای تجربه بازی دسترسی دارید: مسابقات Kick Off مرحله گروهی جام باشگاه های اروپا و بخشی از خط داستانی The Journey با هنرنمایی الکس هانتر جوان، این بار در پیراهن تیم رئال مادرید.
همانطور که در تریلرهای منتشر شده پیش از این دیده بودیم، مسابقات اروپایی فیفا ۱۹ با گزارشی جدید اما کامل متشکل از تیم Derek Rae (گزارشگر باسابقه اسکاتلندی) و Lee Dixon (بازیکن سابق باشگاه آرسنال) فضایی تازه را بعد از مدت ها به مجموعه بازی های فیفا آورده اند و احتمالاً مدتی زمان می برد تا دیالوگ های پرکاربرد آنها را از حفظ شویم!
البته لازم به ذکر است ری و دیکسون تنها گزارش رقابت های لیگ قهرمانان اروپا را بر عهده دارند و سایر بازی ها همچنان با صدای مارتین تایلر و الن اسمیت گزارش خواهند شد؛ به این ترتیب امیدواریم چند خطی دیالوگ جدید به این گزارش ها اضافه شده و یا تغییری در بالانس استفاده از برخی جملات که خیلی تکراری به نظر می رسند اعمال گردیده باشد.
فضای لیگ قهرمانان اروپا به بهترین شکل ممکن در جای جای رقابت های حاضر در بازی قابل مشاهده است و الکترونیک آرتز توانسته به خوبی از پس آن بر بیاید؛ موسیقی مخصوص این مسابقات حال و هوای شورانگیزی به شروع مسابقات می دهد و بنرهای عظیم بهترین بازیکنان تیم میزبان به علاوه جو بسیار هیجان انگیزتر استادیوم ها تجربه ای دوست داشتنی ارائه می کنند.
تنها دو استادیوم در دموی فیفا ۱۹ قابل بازی هستند، سانتیاگو برنابئو ورزشگاه اختصاصی باشگاه رئال مادرید که در واقع همکار رسمی EA Sports نیز به شمار می آید و متروپولیتانو استادیوم تازه خریداری شده باشگاه اتلتیکو مادرید؛ به وضوح می توان دریافت امسال بیش از گذشته به لالیگا توجه شده و به عبارت دیگر اگر تا پارسال فقط در برخی از استادیوم های لیگ برتر انگلستان مثل آنفیلد و اولدترافورد می توانستیم شور و هیاهویی همراه با شعارهای گوش خراش و شگرف را تجربه کنیم، امسال اغلب استادیوم های لیگ اسپانیا هم جذابیت بیشتری خواهد داشت. هرچند متاسفانه امسال هم خبری از نیوکمپ نیست!
همانطور که بالاتر گفته شد المان های فیزیکی و مکانیزم های کنترلی بهینه شده ای در فیفا ۱۹ وجود دارد که گیم پلی را به طور کلی روان تر و جذاب تر از گذشته می کند، اما مهم ترین چیزی که در اولین مسابقه با آن مواجه می شوید، سیستم جدید شوت زنی بازیکنان است.
در مرحله اول از این اتفاق ناراحت خواهید شد و شاید حتی کمی بترسید؛ چراکه تصور می شود این مکانیزم جدید، بازی کردن و به خصوص گل زدن را سخت تر می کند. اما با تجربه دمو می توان به سادگی گفت اینطور نیست و تنها چندبار تلاش و آزمون و خطا کافی خواهد بود تا با سیستم جدید کاملاً اخت شوید.
در این مکانیزم هنگام شوت زدن با هر فوتبالیست نواری رنگی در بالای سرش پدیدار می شود که از رنگ های قرمز رنگ در دو طرف و رنگ زرد و سبز در میانه نوار تشکیل شده است؛ به این ترتیب که با زدن دکمه شوت برای بار اول، نوار رنگی فوقانی فعال شده و با کلیک دوم ضربه به توپ وارد می شود. هرچه نشانه ی روی نوار بیشتر به رنگ سبز متمایل باشد، شوت با دقت بیشتری به سمت دروازه حریف زده می شود و بالعکس.
حتماً سال های گذشته گاهی اوقات به الکترونیک آرتز خرده می گرفتید که چرا شوت بسیار به موقع و ضربه مناسب شما وارد چارچوب نشد در حالی که قبلاً در موقعیتی مشابه برای تیم حریف یا حتی خودتان این موقعیت به گل تبدیل شده است. تا فیفا ۱۸ مکانیزم اثربخشی شوت بازیکنان بر اساس الگوریتمی تقریباً تصادفی طراحی شده بود که بسته به شانس شما شوت مشابه یک بازیکن یک بار گل می شد و بار دیگر به آسمان می رفت.
اما حالا با معرفی سیستم جدید یاد شده، اثر شانس و اقبال تا حد زیادی کمتر شده؛ باید تاکید کنیم در شوت زنی هیچ الزامی در زدن ضربه دوم نیست، در واقع با یک بار کلیک کردن نیز نشانه شوت بازیکن تا وسط نوار حرکت کرده و خود به خود ضربه زده می شود، اما در این حالت درست مانند سال های قبل عمل می کند و اثربخشی شوت شما کاملاً به موقعیت و بخت و اقبال ربط خواهد داشت.
ولی اگر از ضربه دوم به دکمه شوت روی کنترلر استفاده کنید، این مهارت واقعی خود بازیکن خواهد بود که دقت و عملکرد شوت را تعیین می کند. اگر کاربر بتواند عادت کند به موقع ضربه دوم را بزند شوت با اشاره به عبارت Good Timing به سمت دروازه حریف روانه می شود و احتمال گل شدن آن بسیار بالاتر خواهد بود. به عنوان مثال با بازیکنی مثل کوین دبروینه که مهارت بالایی در شوت زنی از راه دور دارد، یک بار ضربه زدن امکان خطا رفتن توپ را بالا می برد اما با یک زمان بندی مناسب می توان هر دروازه بانی را در موقعیتی مناسب مغلوب کرد.
ناگفته نماند نرخ رنگ های سبز و قرمز نوار هر بازیکن با توانایی شوت زنی وی (البته نه خیلی زیاد) متناسب است؛ به عنوان مثال هری کین با توانایی شوت ۹۰ رنگ سبز زیادی دارد، اما نوار بالای سر یک مدافع معمولی در موقعیت مشابه تقریباً قرمز است.
با وجود اینکه نسخه دمو ممکن است کمی با محصول نهایی متفاوت باشد و حتی ایراداتی اساسی همراه داشته باشد، پیشرفت های گرافیکی فیفا ۱۹ به وضوح قابل مشاهده است؛ در کنار ارتقای کلی رنگ ها و نورپردازی و صیقلی تر بودن همه چیز، جزئیات چهره بازیکنان مشهور بیش از گذشته نظر مخاطب را جذب می کند.
اگرچه هنوز چهره ها عالی به نظر نمی رسند، اما پیشرفت بسیار خوبی در جزئیات صورت بازیکنان اعمال شده و خوشحالی، عصبانیت و یا ندامت بسیار واقعی تری در جریان بازی و موقعیت های مختلف دیده می شود و به طور کلی Face Expressions ارتقا داشته است.
با تجربه دمو و تماشای تریلرهای فیفا ۱۹ با همه چیز نمی توان آشنا شد، پس فعلاً می بایست منتظر عرضه نسخه نهایی این بازی محبوب در تاریخ جمعه ۶ مهر ۱۳۹۷ باقی ماند؛ EA Sports FIFA 19 برای کنسول های پلی استیشن ۴، ایکس باکس وان، پی سی و نینتندو سوییچ و با رزولوشن تصاویر ۴K و کیفیت HDR در کنسول های میان نسلی منتشر خواهد شد. به زودی می توانید با بررسی کامل فیفا و بخش پرطرفدار Ultimate Team به صورت مجزا و البته مفصل در دیجیاتو همراه باشید.
The post پیش نمایش FIFA 19 و نگاهی به دمو بازی؛ چالشی ترسناک اما دلنشین appeared first on دیجیاتو.
